علاقه شخصی من به علی مصفا و لیلا حاتمی به کنار، ارتباط خاصی که با سبکشان و فضای کارهای آنها می تونم برقرار کنم (که به نظر خودم عجیب میاد نمونه بارزش دیدن چیزهایی هست که نمیدانی برای چهار بار آنهم در سینما هست که برای خیلیها جای تعجب داشت) باعث شد که از کارلذت ببرم. بازیهای خوب شیوه روایت زیبای داستان تدوین جالب( که البته کاملا تقلیدی بود) نکات برجسته فیلم بود. البته این را هم نمی توانم کتمان کنم که در اواسط فیلم چند بار به ساعتم نگاه کردم. در نهایت باید بگم برای کشف برخی زوایای فیلم که فکر می کنم برای من مبهم مانده باید یک بار دیگر به تماشای فیلم برم. شاید این هم به بار چهارم رسید.