شب اول اجرا رو دیدم.
فارغ از این که توی همه اجراها شب اولشون جای اشتباه هست، من به شخصه از این تیم قوی و از سالن ایرانشهر انتظار خیلی بالاتری داشتم.
نمایش با نیم ساعت تاخیر شروع شد و به جای یک ساعت و ربع، یک ساعت و نیم بود.
از یک ساعت و نیم اجرا حداقل نصفش سکوت بود و سکوت ها منطقی نبود، ریتم دائما میافتاد و من به عنوان مخاطب خسته میشدم.
بازی آقای شعرباف بیش از اندازه غلو شده بود و به من حس خوبی نمیداد. دقایق پایانی نمایش انگار خستگی در بازیگران دیده میشد و صحنه خیلی آشفته بود.
طراحی صحنه جالب بود.
طراحی نور ساده بود اما مناسب کار بود.
کار موسیقی نداشت و جای خالیش هم احساس نمیشد.
و مطمئنا تنها ناجی این اجرا، آقای آذرنگ بودن؛ با بداهه پردازیهاشون و وسواسشون در بازیشون
من توقع خیلی خیلی بیشتری داشتم.