کودک درون را همه داریم..همان که گاهی طبیعیست،گاهی پرخاشگر،گاهی منزوی و گاهی سرخورده.
اگر منظور بی‌آلایشی و شادی و در لحظه زیستن همانند یک کودک باشد،پس با ممارست میتوان در کهنسالی هم از درون کودک بود.

پس به نظر من این دو با هم متفاوتند و متمم یکدیگر.

به شما پیشنهاد میکنم کتابهای وضعیت آخر و ماندن در وضعیت آخر،نوشته تامس هریس رو بخونید آقای معصومی.

پاینده باشید :)

وایییییییی برای خودم نگران شدم!

باور کنید منم میدونم هاااااااا
اما........
مثل عشق و هوس است
مثل ببخشش و ترس
مثل بی پولیو قناعت
مثل و مثل و مثل و صدها مثل دیگر

فقط خواستم بیشتر به این دو دقت بشه اخه ... دیدن ادامه ›› بعضی ها

بجای اینکه کودک درونشون رو زنده نگه دارند
خودشون رو بچه نگه داشتن
و این روزگار خیلی خیلی خیلی خیلی زیاد میبینم :(
فقط یک اشاره بود:)
ممنون از تمام دوستان

ممنونم از بانو علی پور و بانو عظیمی ممنون تر از سید علیرضا

خواهش میکنم آقای نداف.