کلی حرف دارم.اول میخوام گلایه هام بگم.
اول روی صحبتم با تیواله دستتون درد نکنه با این ادرس دادنتون.ما توی پاسداران یه خیابان پیدا کردیم که اسمش نیلوفر بود حتی پلاک ۳هم داشت فقط یه ساختمان چندین طبقه ای بود که مارو مواجب کرد که این اونجا نیست .بالاخره رسیدیم نزدیکا هشت بود .که دیدم خدا شکر تاخیر داشته .بالخره با هزنیه ۱۵ تومنی من و برادرم رسیدیم.به لطف موتوری ها .مسیر ما این بود تجریش .موحد دانش( اقدسیه) کوچه اول دست چپ .که اسمی نداشت.خوب باید برای دوستان بگم که همه طرف دید خوبی دارد اصن این جوری بگم همون نقشه اول بود بالاخره با تاخیر نیم ساعته شروع شد .برای دوستانی که صندلی اف شانزده بیفته .اصن جاشون خوب نیس زیر پروژکتور هستن .گرمای شدیدی هم هست توی سالن .
این گلایه هام بود .ولی خوب به سختیش می ارزید خیلی هم می ارزید .با اجرای اقای عمرانی و هاشمی شروع شد .و خبر از یک شاهکار را می داد .بعدشم با صدای علی زند وکیلی بسیار دیدنی می شد .دیگه این تیاتر با بازی هنرمندانه خانم نصیر پور ادامه پیدا کرد .همچنین بازی افشین هاشمی .ودیگر استادان .نمی دونم من اسم خانم دولتشاهی توی لیست تیوال ندیده بودم ولی ایشون بازی می کردند .و هفت قطعه نبود هشت قطعه بودش . دیگه من اخرش اشک توی چشم هایم جمع شده .ولی حس غریبی داشتیم .بازم تشکر فراوان دارم از استاد رحمانیان و بازیگران .ممنون
در ضمن باید بگم بهتره یه خورده زود تر حرکت کنید چون سالن خیلی سر راست نیست