برای همه کسانی که نمی توانند دوست داشته باشند
.
.
.
زیر قدم های سنگین خودم له شدم
زمانی که از روی روحم به خاطر دوست داشتن تو
با چکمه های میخ دار رد می شدم
چشمم به تاریکی خو کرده بود
و نوری که از لا به لای پارگی های روحم می تابید
چشمم را می آزرد
پس گلیم کهنه ای رویش انداختم
و میز و صندلی ... دیدن ادامه ›› سنگینی روی گلیم گذاشتم
نشستم و قهوه ای گرم خوردم
و از اولین باران پاییز لذت بردم
از آن زمان نه اشکی ریختم
نه دغدغه ای داشتم
نه لرزی ...نه ترسی...
فقط مدت هاست بوی تعفن مشامم را پر کرده
در عجبم روح که بو ندارد....!!!!
پس این بوی گند جسد از کجا می آید؟؟؟!