کار خوبی بود ، با همه محدودیتهای یه تئاتر خصوصی مثل سالن و ظرفیت محدود تماشاگر که طبیعی بود و البته باید حمایتشون کرد
همه بازیها با حس خوب و درک عمیق نقش بود،خانوم مرادی یه کمی بهتر از بقیه بودن
متن همونطور که دوستان گفتن ساده بود و واقع گرا، البته انتظارم یه کمی بیشتر بود و میشد شخصیتها و زمینه های دیگه ای از مهاجرت هم توش باشه مثل قضیه واژگون شدن قایق مهاجران استرالیا و بلاها و داستانهای عجیبی که کنارش بود
هرچی به آخر می رسیدیم کار بهتر میشد و صحنه چمدون هم عالی بود و اون سرگشتگی و امید و انتظار غریب این روزها تو کل نمایش بخوبی نشون داده شد، البته مثلا چند بار گفتن ((لطفا یه سیگار بهم بدین)) یه جورایی کلیشه بود و اگه نبود هم چیزی از کار کم نمیشد ولی به کل خوشحالم از تماشای نمایش در و همه عوامل خسته نباشن

این چند خط نقد نبود، چون نقد تخصص و باریک بینی بیشتری میخواد، حس یه مخاطب ساده تئاتر بود که می تونه درست یا نادرست باشه،
باید آموخت