پسرم، دنیای مدرن آویخته به نت، و تلف هوشمند انگشت پنجم می ماند، مگر آنکه فصل حساب پس دادن های مدرسه و دانشگاه رسیده باشد و شما نفست را یارای کنترل در غوطه ور شدن یا نشدن در تیوال نتوانی، اگر اینگونه باشد که من می مانم و امیر هوشنگ صدری و ... نمی دانم چون مایی که سالهاست غریبه ایم با ایام شباب و شبهای امتحان...
موفق باشی...

اینجا جا واسه همه هست.
هیچکس جای دیگری رو تنگ نکرده.
به امید دیدار