این فیلم، یک کپی برداری بسیار ساده از کازبلانکا بوده با بازی های واقعا غلو شده (exaggerate) دهه early cinema یا زمان فیلم های صامت است. مخصوصا با تمام علاقه و احترامی که به آقای مهران مدیری دارم در بازی ایشان بیشتر می توانید این را حس کنید.و این فیلم هم از بیماری مصری سینمای ایران یعنی فیلمنامه هم رنج میبرد. نقطه قوت این فیلم فیلمبرداری و قاب بندی های زیبای این فیلم است. و تم سیاسی که به فیلم وارده شده و در حد یک تم واقعا خوب و ایده جالبی است اما به پختگی و بلوغ نرسیده.
در مجموع جملات را کوتاه کنیم از این فیلم آنچنان که باید لذت نبردم.