سلام دوستان. من کار رو دیدم و الان هم نظر همه شما عزیزان رو خوندم. چند تا نکته هست ک می خوام بگم.
من تازه با اثار اقای غریب پور اشنا شدم ولی متوجه این قضیه شدم ک ایشون دوست دارن با اثارشون به ما یاداوری کنن ک شرق چه فرهنگ غنی داره.و با دیدن اثارشون ذهن مخاطب رو به چالشی میکشن ک بعد از دیدن کار دوباره به سمت مطالعه و جستجوی اطلاعاتی از هنرمندان و بزرگان تاریخ بریم.
1:ما اکثرا اثار کشور های دیگه رو میبینیم ولی شاید زبانشو متوجه نشیم و با تمام ضعف هایی هم ک داشته باشن باز انتقادی نمیکنیم اما همیشه برای هنرمندان کشور خودمون فقط قسمت خالی لیوان رو میبینیم و توقعات فرا زمینی داریم.چرا؟!!
2: اپرای لیلی و مجنون ب زبان اذری چون اپرای ساخته و اجرا شده عزیر حاجی بیگف در سال 1908 م پس گفتن این نکته ک چرا اذری یا چرا کیفت صدا پایین کمی زود قضاوت کردن دوستان.
3:من اصل این اپرا رو دارم و بعد از دوباره شنیدنش متوجه شدم ک اقای غریب پور چقدر زحمت کشیدن و روی این اپرا بازنگری کردن تا به شکل اجرایی فعلی رسید.
4:بازی دهنگی-دکور-نور-تعویض صحنه-اشعار-موسیقی و به طور کلی اجرای بسیار زیبایی بود.من این اجرا رو 2 بار دیدم و فک میکنم که در اجراهای بعدی هم خوام دید.