به نظر بنده هنرمندی که در کارش از شوخی استفاده می کنه میتونه بسیار جسورتر از هنرمندی باشه که کاری خشک و عبوس ارائه میده چون شوخی سطحی بالاتر از واقعیت هست که در قالبی متفاوت بیان میشه و طبیعتا کسی که با یک امر واقعی شوخی میکنه درک درستی از اون واقعیت داره که می تونه مخاطب رو با شوخی خودش همراه کنه . بنده هنوز درگیر روایت بسیار زیبا و سیال نمایش شکلک هستم و تمام شوخی ها و طنزها بسیار متین و بجا بوده است . فکر می کنم همانظور که ابرشیر عزیز گفتند این دو گزینه با هم در تعاملند.

خود کرده را تدبیر نیست...
ما در مورد دیگران قضاوت میکنیم و از قضاوت دیگران درمورد خود هراس داریم!!

بله...در مواقع بسیار یا بدون فکر می خندیم یا در حین خنده فکر کردن را فراموش می کنیم...