بچهای عجیبالخلقهای آفریده شده که نه زاییدهی یک نفر، بلکه زاییدهی همهی ماست...
به علاوه آقای دوستی اشارهی بینظیری کردن: "کوچه ملی یغما"
هر چند معتقدم که خیلی رقیق به این موضوعها اشاره شد و لابهلای اون همه خنده تقریباً گم شد! شاید اندکی غلظت بیشتر لازم بود، شاید باید روی داستان بیشتر کار میشد، شاید هم همین غلظت هدف بود!
به هر حال من گزینهی "دوست داشتم" رو انتخاب میکنم...