نمی‌دونم ما خیلی فرهیخته شدیم (که نشدیم) یا سطح توقع اهالی هنر این قدر نزول(سقوط) کرده(که کرده)؛ واقعا یه نمایش متوسط بود (به سمت ضعیف). شوخی‌ها و تکه‌ دیالوگ‌ها و بازی علی سرابی بعضا جذاب و هوشمندانه بود ولی آخرش که چی؟
نمایش یه بیست دقیقه اول خوب با ضرباهنگ تند و خوش‌طبعانه داره ولی بعد از آن از ریتم می‌افتد به هجو و تکرار و شوخی‌های بی‌نمک و تاریخ مصرف گذشته اروتیک و هی تکرار.
فقط یه سؤال: احمد مهران‌فر با آن صدای ظریف و ضعیف که از ردیف دوم رد نمی‌شود را چه کسی به تئاتر آورده؟