من فکر میکنم اونهایی که حداقل یکی از کارهای آقای سلیمی را دیده باشند نباید در مورد قیمت بلیط این تئاتر بحث کنند...حالا که از لباس مثال زدند به نظر من تفاوت مانند لباس شخصی دوز و سری دوزیه...اینه که هر چند سال یکبار از این کارگردان اثری اجرا میشه.
آقای عبداللهی متاسفانه من هیچ وقت امکانش رو نداشتم کاری از استاد سلیمی رو ببینم اما در مورد کار های بزرگی که روی صحنه بردند اطلاعاتی دارم. بزرگی ایشون بر هیچ کس پوشیده نیست ولی به نظر شما آیا میشه با همین مقیاس تمام کارگردان ها رو درجه بندی کنیم؟ ببخشید از این مثال استفاده می کنم اما اصناف مثلا آرایشگر ها درجه یک و دو و سه دارند و مثلا رایشگر درجه سه باید شش تومن بگیره و آرایشگر درجه یک حق داره بیست تومن واسه کوتاه کردن مو بگیره! با این اوصاف مثلا باید گفت آقای رحمانیان و آقای سلیمی باید پنجاه تومن بگیرند و کارگردانی که اولین کارش رو اجرا می کنه پنج تومن! با مقیاس شما چون استاد بیضایی سال هاست کاری روی صحنه نبرده اگه به ایران بیان و کار اجرا کنند باید بلیط شون رو یک میلیون تومن بفروشند! قیمت بلیط به نظر من باید تابعی از دستمزد عوامل، هزینه ی سالن، دکور و لباس، (در مجموع هزینه ها) و عوامل تبلیغاتی باشه. به طور مثال نام آقای سلیمی واسه این کار یک تبلیغه ولی بازیگران کار مشهور نیستند که این عامل ضد تبلیغیه. همین طور سالن این نمایش چندان استاندارد نیست و این هم عامل ضد تبلیغیه. دست کم باید قیمت به صورتی باشه که مخاطب رو جذب کنه. باور کنید من به این دلیل با این قیمت مخالفم که این تعیین رقم در نهایت به ضرر گروه خواهد شد و دوست دارم کار استاد سلیمی بعد از این مدت دوری از صحنه یک کار پر مخاطب و ماندگار باشه. ممنون که پر چونگی من رو تحمل کردی رضای عزیز.
دوست خوبم شاهین نصیری عزیز حرف های شما کاملا متین و منطقیه و من ایمان دارم که شما از سر دلسوزی صحبت میکنید اما مابین صحبت های شما دیدم که کاملا منطقی در رابطه با تعین قیمت بلیط صحبت کردین و گفتین که قیمت بلیط بالاست ولی من فکر میکنم شما خصوصی بودن این کار رو در نظر نگرفتین و مطمئن باشید قیمت بلیط بر اساس همون مجموع هزینه ها تعیین شده!!
سعید عزیز برای آقای وقار کاشانی هم یه مثال زدم البته می دونم شاید خوب نباشه اسم از نمایش دیگه ای بیارم اما چون تاریخ این نمایش گذشته بیان می کنم. نمایش جمجمه ای در کانامارا رو در موسسه ی ارغنون، در کوچه ای تنگ و تاریک و در ساختمانی که نه تابلویی داشت نه مشخصه ای، و فقط یک کاغذ روی در اون، نام موسسه رو نوشته بود دیدم. سالن نمایش تقریبا در ابعاد کارگاه باران و با همون امکانات در یک موسسه ی خصوصی مثل کارگاه باران. بدون بازیگر معروف درست مثل نمایش شما. و البته با دکوری که به نظر می رسید دکور پر هزینه ای باشه. من دکور شما رو ندیدم و نظر نمیدم. ولی دکور اون کار مصرفی بود به این معنا که هر شب چند جمجمه ی دکوری تو نمایش خرد می شد که طبعا هزینه بره. به هر حال نمایش با قیمت دوازده هزار تومان اجرا میشد. من میخوام موضوع رو اقتصادی نگاه کنم. شما اگه بلیط رو ده هزار تومان یا دوازده هزار تومان (مطابق با قیمت بقیه ی سالن های خصوصی مثل آو، سه نقطه، سالن استاد مشایخی و غیره) بفروشید با توجه به نام استاد سلیمی مخاطب سالن رو پر می کنه در صورتی که بلیط بیست هزار تومانی این امکان رو از شما می گیره. آقای کاشانی می فرمایند ما در درجه ی اول به جنبه ی اقتصادی کار نگاه نمی کنم خب این اشتباهه! شما هنرمندید و باید از هنرتون در امد داشته باشید. کسی توقع نداره شما صلواتی کار کنید. باور کنید اون چیزی که من میگم در نهایت به نفع گروه خواهد بود. وقتی تمام سالن های خصوصی ... دیدن ادامه ›› با یک نرخ کار می کنند این اختلاف قیمتی اونم در هنری مثل تئاتر که به دلیل تعدد اسم های بزرگ، دیگه نام ها موجب جذب مخاطب نمیشن موجب دفع تماشاگر میشه. به هر حال امیدوارم بازی خوبی داشته باشید سعید حشمتی عزیز و تماشاگران هم از کار استقبال کنند. به امید موفقیت.
باتشکر از جناب نصیری...کاملا بجا فرمودید...در هر حال میبینیم که قیمت بلیط با محاسبه همه آیتم ها تعیین نمیشه...بلکه نامها تعیین کننده اند...درست یا غلط این هست!در تئاتر یا کنسرت و...وجود دارد