به شخصه از هادیه مرزبان کمال تشکر رو دارم.یادم میاد روی سنگفرش خیس خیابان رو هم که دیدم واقعا لذت بردم.خوبه به هر روی در تیاتر برای خود صاحب سبک است.استاد نصیریان یک مقدار تمرکزش تو برخی موارد کم میشد.به هر شکل بازیگر پیشکسوت و محترمی است سرکار خانم کابلی، آقای زندگانی و همینطور آقای عبادتی و خانم برخورداری( به همین ترتیبی که اسم بردم بنظرم )زحمت کشیدند.کار یک کار کلاسیک میتوان گفت فاخر بود.بیننده با تیاتر میتونست ارتباط بگیره.کپی کاری در حداقل عیار خود رعایت شده بود و شاید از همه مهمتر ، اون حس صمیمیت و گرما و سادگی یک محفل خانگیه ایرانی که مرحوم استاد علی حاتمی در کارهاش به رخ بیننده میکشید( و مهرجویی هم از اون بی بهره نیست!) کاملا احساس میشد.که شاید این آخری از همه دل انگیز تر بود.
در کل خوشحال و خرسندم از بابت دیدن این تیاتر.