"نقد بانو کتایون افشار عزیز"

"کولاژ در مدرنیسم"

بوم زندگی با تأمل آقای جیم...

مدرنیسم در فضای بیگانگی و بی خانگی
این بی خانگی و بی فضا بودن نمایش یک کار خارق العاده بود و همین امر در نمایش باعث شد تا خود را با زبانی متفاوت و ساختاری تازه به تماشاگر ... دیدن ادامه ›› عرضه کند و عنصر تفکر و اندیشه ی فردی را در تماشاگر تحریک و آن را برای همیشه فعال کند، ارزیابی اجرای این کار به قدری برای ذهن تماشاگر سنگین بود که فقط باید چند روزی را برای دکوپاژ داستان آن وقت می گذاشت و بعد همه چیز را از پس دیالوگ های آن بیرون می کشید و این خیلی خوب است. درگیر کردن فضای نمایش در نمایش بودن و زیر پا گذاشتن قوانین روزمره و عقاید کلاسیک بخشی از خاصیت مدرنیسم بودن است و این مهم به خوبی در این نمایش به کار برده شده است، به قدری خوب با ذهن تماشاگر بازی می شود که تماشاگر بهت زده شده و شاید هم ناراضی شود و این بدان معناست که همه چیز به درستی انجام شده است و فضای ذهن نویسنده قوانین و ضوابط را در اجرا شناخته است و آن را به خوبی با مهندسی های ذهن خود به مرحله اجرا رسانده است.... این جای تحسین دارد و تشویق بی پایان.

اگر به دنیای صحنه این نمایش بخواهیم بنگریم باید ابتدا به مفاهیم دنیای صحنه در درام نویسی دوران مدرن که همیشه باید دقیق و کارآمد ثبت و اجرا شود تأمل کنیم... در این نمایش به قدری همه چیز دقیق و حساب شده بود که حتی سبک خود را برای توان نشان دادن یک شخصیت هرمنوتیک آماده کرده بود و حتی توانسته بود الگوهای متنی خود را از فیلتر خوداندیشی ذهن رد کرده و آن را با تمامی احساسات بازگو کند... باید گفت کارگردان از خرابه‌های دوره مدرنیسم سبک جدیدی را در اجرا برای تماشاگر مهیا کرده بود و نظام‌ و ساختارهای دوره مدرنیسم را در هم شکست تا هضم آن برای مخاطب ساده تر باشد.
قالب‌ها و تعاریف در این نوع نمایش ها همیشه به خوبی به چشم می آید و همیشه می توان این ها را دید و شنید و البته در این حیطه‌ ی هنری از جمله این نوع تئاتر تحولاتی شگرف و عمیق در عرصه نمایش کشور ایجاد می ‌شود که باز هم جای تحسین دارد و تشویق بی پایان.

تیرماه / کتایون افشار / روزنامه مجازی هنری