نمایش فوق العاده ای بود...
اولش قه قه میزنی...فقط میخندی از ته دل...با یه طنز جوندار...
ولی از وسطاش، وسط قه قه ها حس میکنی یه خبرایی داره میشه...
بعدش میبینی که حتی لبخندت هم نمیاد...
چون این نمایش مثه یه آیینه ست....یه آیینه که زشتی های زندگی ما آدمها رو میزنه تو صورتت...
یادت میاره که آدمها چقد راحت می تونن پست باشن.....
آخرش با یه بهت لذت بخش میای بیرون....چون
" ما دنبال یه آدم شارلاتان میگردیم که خوب به نظر برسه، نه یه آدم خوب که شارلاتان به نظر بیاد"