یه نمایشنامه ایرانی خوب با شخصیتای کاملا آشنا و قابل درک که میتونی خیلی خوب باهاشون ارتباط برقرار کنی. خوبی این نمایشا اینه تماشاگر خیلی خوب داستان و شخصیت ها رو درک میکنه و چیزی واسش غریب نیست. بازی ها معمولی و تقریبا راضی کننده بود. البته بازی نقش عبد به نظرم خلاقانه تر و قوی تر بود.
آدم وقتی همچین کار خوبی رو از یه گروه بی ادعا و نه چندان اسم و رسم دار و به قول معروف دانشجویی میبینه، حال خوبی بهش دست میده.