امروز این نمایش رو به همراه یه دوست نازنین و حرفه ای تیاتر دیدم.
اپیزود اول انقدر بازی خانم صمدی خوب بود و حس اون لحظه رو منتقل میکرد که عصبی شدم، اپیزود دوم جایی که آقای دادگر سعی میکرد نماز رو ادامه بده بغض کردم، اپیزود آخر... به نظرم
سومی بود و نبودش فرقی نداشت.
به این هم فکر کردم که نقش مقابل خانم صمدی واقعا در هر اجرا یه سیلی میخورن؟! البته.لازمه،منظورم اینه که این سیلی توی بخش اول اوج تخلیه احساسات اون لحظه بود و نبودنش لطمه میزد ولی...
به تهویه سالن و فحش هایی که توی دیالوگ بخش اول بود هم فکر کردم :-(
در کل نمایش خوبی بود. به همه خسته نباشید میگم و تشکر