دیشب نمایشنامه رو دیدم، از بازی خانم معتمدآریا ، خانم پسیانی و خانم جعفری ونیز موسیقی و عروسکها لذت بردم. تنها چیزی که منو آزار میداد خود سالن نمایش بود. من متن نمایشنامه رو نخوندم ولی در طول مدت نمایش همش فکر می کردم که اگه این کار در سالن اصلی تاتر شهر یا صحنه گردانی های گوناگون و با بازیگران بیشتری اجرا میشد حتما حرفهای بیشتری برای گفتن داشت و مطئنم این نمایش غوغایی به پا میکرد. واقعا حیف...
درطول مسیر برگشت مدام به این موضوع فکر میکردم که وقتی عزیزانی هستند که تاتر را به معنای واقعی با چنگ ودندان حفظ می کنند ، چرا حمایت نمیشن؟
به هرحال آرزوی موفقیت های بیشتری برای گروه دارم.