اشکال از بنده بود که قبل از دیدن نمایش ، توضیحات جناب موسوی کارگردان محترم را نخوانده بودم و توقع داشتم ؛ تئاتری ! در حد همان مجالس شادی آور زنانه ببینیم ، که البته کمی جا خوردم چون طبق گفتۀ ایشان : از شیوۀ تخت حوضی استفاده شده بود و بنده در این قسمت عذر تقصیر دارم . ولی فکر میکنم دستمایه قرار دادن یک اتفاق تاریخی عظیم برای نشان دادن این آئین سنتی کمی دور از انصاف است.
به هر روی این بحث در پی کاستن از ارزش اینگونه آئینها نیست ، چراکه هرکدام از آنها چه غمگنانه و چه شادی آور جزئی از هویت و فرهنگ جامعه است و نبودشان خلأی ، ولی بنده بعنوان یک تماشاچی ، که هم برای جنبشهای رهایی بخش بانوان و هم رسومات سنتی هرکدام به نوبۀ خود احترام وافری قائلم ، کنار هم قرار دادن این دو را امر مطلوبی نیافتم .

البته شاید حقیر متهم به کلیشه گرایی ، محدودیت افکار و حتی دشمنی با نوآوری باشم ولی این مهم را با مثال کوچکی درحد سواد خویش توضیح خواهم داد :
فرض کنید پارچه هایی را مانند ترمه و ابریشم یا همین لی (منظور همان جین است که از ممالک فرنگ می آید) هرچند هم که گران و زیبا باشد ؛ اما مناسب دوخت البسه ای مثل کت و شلوار رسمی با آن برشها و خطوط فرمدار نیست و اصولاً چنین صنعتی با چنین مصنوعی جور در نمی آید ، شاید کسی هم این کار را انجام داده و مورد توجه هم قرار گرفته باشد ، اما دیگر نه آن آنست که بود ، نه این آنی که باید باشد و به قول ظریفی : هر چیز به جای خویش نیکوست .

عیبش گفتی ... دیدن ادامه ›› حُسنش بنما :

در میانه باید یادآور شوم در بعضی از صحنه ها مثلاً تصنیف شیر علیمردان انصافا حق مطلب خوب ادا شده بود و به نظر بنده شاید این از ماهیت غمگین قضیه بود که این احوالات پدید آمد یعنی نبود آرد و گرسنگی بچه ها وظلمی که به مشروطه رفت و باقی غزایا ....!!!! و اگر چند نغمه و گوشۀ در خورِ دیگر نیز به کار اضافه میشد جامۀ زیبنده ای بود به قامت نمایش (پدر آمرزیده ؛ آنوقت دیگر مجلس شادی آور نبود که تو و دیگران بروید و خاطری منبسط کنید)

البته کمی بیشتر که در مطلب غور میکنم درمی یابم که اصلاً مگر مجلس شادی آور زنانه به تنهایی هم قابلیت اجرا دارد ؟!!!؟؟

http://www.irna.ir/fa/News/81256345/%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7_-_%D8%AA%D8%A6%D8%A7%D8%AA%D8%B1_-_%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86_%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4_%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1_%D8%AF%D8%B1_%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4_%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1_%D8%AD%DA%A9%D8%A7%DB%8C%D8%AA_%D8%A8%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86
یا اینکه چیز دیگری هم باید چاشنی کارشود و در این هاگیر واگیر قرعه بنام روزنامه نگاران بختیاری خورده که قطعاً در هنگام دستگیری شهردار وقت احوالاتشان این طور نبوده است ، ولی چه میشود کرد داستان کوتاهی دست است و .........

پس از اینهمه : جناب تقی پور با آن لهجۀ شیرین و بازی انحصاری و کاراکتر بخصوص و .... همانی بودند که باید و دست مریزادی برای بازی و بیان چشمگیر بی بی عصمت با سنگ تمامی که بازیگری ملایری زاده (دارای تجربۀ کارگردانی) برای ایفای ظرافتهای نقش یک شیرزن لُر با تبحری بخصوص در اجرای این رُل از خود نشان دادند و بقیۀ خانمها نیز اجرای قابل قبولی در اندازۀ نمایش ارائه کردند و همانگونه بود نور و دکور (بفرمودۀ کارگردان) . در این بین موسیقی هم بعنوان یکی از اجزای اصلی کار کمی ضعیف نشان داد .

و در آخر بازهم از جناب موسوی سپاسگذاریم بابت همّی که در اینکار دارند و لحظات شادی که در این وانفسای فجایع انسانی برای همگان میسازند .
















http://www.corianpassargad.com/