اسم این نمایش رو که میبینم دوباره کابوسهام شروع میشه
خیلی بد بود :-(

به نظر شما، وقتی آدم به تماشای یه نمایش با نویسنده ی ایرانی میره، با چه سطح توقعی باید کار رو قضاوت کنه؟؟ من خیلی دوست دارم بدونم که، آیا آدم سطح توقعش رو باید مطابق با توانایی های هنرمندان ایرانی(در قیاس با مثلاً آمریکا) یکمی پایین بیاره؟ یا باید همواره استانداردهای ذهنی ثابت خودش رو نگه داره؟
این اتفاق واسه خیلی از مردم می افته، اینکه بالاخره برای لذت بردن به تئاتر و سینما میرن و خب اگر بخان سخت بگیرن بهشون خوش نمیگذره!! دوس دارم نظرتون رو بدونم

به نظر من سطح توقعاتمون رو نه برمبنای ایرانی بودن هنرمند و تواناییش بلکه براساس امکاناتی که برای پیشرفت در اختیار داره و سطح فرهنگ جامعه باید تعیین کنیم. قطعا خیلی از هنرمندانمون توانایی های بالایی دارن که اولا با کمی امکانات رو به رو هستن و ثانیا وقتی سطح فرهنگ جامعه متفاوت با بعضی کشورهای پیشرفته ی دنیاست و هنرمندان هم باید برای این مردم تهیه و تدارک ببینن شاید یه مقدار کارها ضعیف تر از کشورهای دیگه بشن.
البته اشتباه برداشت نشه که من خودم رو متمایز میدونم و بالاتر می بینم.نه! قطعا همه مون جز این مردمی هستیم کمی فرهنگون متفاوت از کشورهای پیشرفته است.