آرون مزین عابدین بازیگر

آناتومی یک نمایش درجه یک و یک قصه درخشان.
این نمایش تماما پرداختن به مسائل پیچیده انسانی‌ست. نگاه تازه‌ای به زندگی، خانواده، اعتیاد و آسیب‌های روانی داره که می‌تونه انسان رو نسبت به خودش و اطرافش آگاه تر بکنه. طراحی درست قصه باعث میشه که مخاطب با تک تک کارکترهای این‌ نمایش همذات پنداری کنه و این در شرایطی‌ست که کارکترها اشتباهات بزرگی می‌کنند، اشتباهاتی که شاید ما اونها رو خیلی سطحی و راحت قضاوت کنیم. اما اینجا با اونهایی که شاید قضاوتشون کردیم زندگی می‌کنیم و خودمون رو درون اونها می‌بینیم. بنابراین با نمایشی بسیار پیچیده و عمیقی روبرو هستیم و حتی شکل اجرایی این نمایش هم پر از پیچیدگی‌ست که این کارو برای تیم‌اجرا کننده خیلی سخت کرده. پیشنهاد می‌کنم همه این نمایش رو ببینن و با دقت زیاد هم ببینن. مشکل اساسی به نظرم سالن این نمایش بود. برای چنین اجرایی نیاز به سالن بزرگتر و فاصله بیشتر بین مخاطب تا صحنه هست. در کل اجرا بیدار کننده‌ای بود و پر از حس ها و لحظاتی که شاید قبلا اینقدر عمیق بهش پرداخته نشده بود.