این فقط یک نظر شخصیه. نقد نیست!
بعد از شش ماه که از تماشای این اثر میگذره برگشتم به این صفحه تا نظرم رو درج کنم.
مرسی مهران رنجبر از تولید این اثر. امسال بیش از سی نمایش دیدم. سی تئاتر در تهران و شهرستانها. اکران عمومی و خصوصی. اما کمتر اجرایی (یک یا دو اثر) باعث شد که حس کنم کارگردان به شعور و وقت مخاطب احترام گذاشته است.
توجه به نور، موسیقی، لباس، جزئیات دیالوگها در تئاتر چاپلین، قابل تحسین است.
کاراکترِ «او» بی نظیر است. هرگز فکر نمیکردم در تئاتری، این چنین با سگِ هیتلر یا عصای چاپلین همذات پنداری کنم.
گشتاپو ها عالی بودند و در اختیار کار.
ممنون مهران رنج بر برای تولید چنین اثری. تمام اِلمان های یک اثر به یاد ماندنی را داشت.
قطعا منتظر تئاتر بعدیت خواهم بود.