شاید دیدن این نمایش مناسب نسل امروز نباشه. اما ظرافت در بهرهگیری از نوستالژی های دهه شصت در این نمایش قابل احترام بود؛
از سریال اوشین گرفته تا صدای ایرج مهدیان و معین و عباس منتجم شیرازی که خواننده محبوب رانندگان کامیون در آن زمان بود. و همچنین پاکت سیگار شیراز که تو دست پیرمردهای اون موقع بود و صندلی ارج و قوری شاه عباسی کافه ها.
من بی اختیار تو اون چهل دقیقه سفر بامزه ای داشتم به دوران بچگی و کافه بین راهی.
واقعاً ممنونم از جناب شیخی و گروه عزیزشون
این کاور و ویترین مزخرف چیه گذاشتید تو تیوال؟
فکر نمیکنید ارزش نمایش شما رو آورده پایین ؟
مگه تو سنگلج با اون پیشینه تاریخی تئاتر آزاد اجرا میشه که شما این ویترین رو گذاشتید