نمایش›افرا یا روز می‌گذرد

نمایش #افرایاروزمیگذرد نوشته سال هشتادویک #بهرام_بیضایی که سال هشتادوشش در #تالار_وحدت توسط خودش رو صحنه رفت.اون سالها من هنوز به درک تئاتر دیدن نرسیده بودم.و چه حیف که تماشای آثار بیضایی رو از دست دادم.بیضایی از معدود آدمهای با ارزش ادبیات معاصر ایرانه که هنوز زنده است.و چه خوب که در آمریکای شمالی داره سرحال کار می‌کنه و چه زشت که وطنش آنقدر آزارش داد تا جلای وطن کنه.

#سهیل_ساعی با گروه نمایش جوونش در تالار #سنگلج پس از سالها افرا رو روی صحنه بردند.نمایشی درجه یک در همه چیز.بازیها یکی از یکی بهتر.انرژی بی حدی که روی صحنه می‌بینید آدم رو به وجد میاره.#نسرین_درخشان_زاده در نقش افرا درجه یک ظاهر میشه.
طراحی صحنه و نور و لباس انقدر خوب و دلنشین است که به ارزشهای متن اضافه کنه و این تو نمایشنامه های بیضایی واقعا کار سختیه.

داستان نمایش واقعی است که از زبان شخصیت های نمایش به شکل تک گویی روایت می شود. روشی که بهرام بیضایی برای پیشبرد داستان در آن شناخته شده است.این روایت ها بسیار کم به حالت گفت وگوی دو نفره تبدیل می شود و قسمت اعظم نمایش با تک گویی بازیگران که در عین حال در نقش خود هستند، بازگو می شود. از ... دیدن ادامه ›› این نظر که تک گویی و روایت انجام می شود می توان نام بیگانه سازی برآن گذاشت، ولی از آنجا که بازیگران لحظه ای از شخصیتی که بازی می کنند، جدا نمی شوند، فاصله ای با نوع مشابه این نوع نمایش ها داراست.
نوشته های بیضایی اکثرن در دسترس است.خوندنشون به دلیل حجم کم زیاد وقت نمیگیره.توصیه میکنم فیلمنامه #مقصد رو بخونید که هیچوقت اجازه ساختنش رو بهش ندادند.