بازیگر ناخوانده
در چهارم خرداد و در هفته ی یکی مانده به آخر این نمایش، در کناری ترین صندلیِ بالاترین ردیف نشسته و مشغول تماشا بودم که اتفاق جالبی افتاد. دقیقاً در میانه های نمایش خانمی از سکوی مقابل بلند شد و از پله های مرتفع سالن که باید یک پله نورد حرفه ای باشید تا بتوانید روی آنها به سادگی تعادل خود را حفظ و تردد کنید، آهسته و خرامان ولی طوری که توجه همه جلب شد پایین آمد و به کف سالن رسید. نمایش پر جنب و جوشی بود و بازیگران از همه فضای سالن استفاده میکردند و هر لحظه ممکن بود از پله ها نیز بالا و پایین رفته و به میان تماشاگران بیایند. بنابراین طبیعی بود که فکر کنم حرکت آن خانم نیز قسمتی از نمایش است؛ اما با دیدن تفاوت لباس هایش با بازیگران متوجه شدم که فقط یکی از تماشاگران محترم است که تصمیم گرفته به هر دلیلی از سالن بیرون برود. اما مشکل اینجا بود که باید دقیقا از وسط سالن و از بین بازیگرانی که مشغول ایفای نقش بودند، عبور میکرد. بنابراین وقتی دو سه قدمی به وسط سالن آمد تصمیم گرفت که به طرف پشت صحنه حرکت کند تا مزاحم ایفای نقش بازیگران نباشد.
اینجا بود که ناگهان بازیگر نقش آرتور اویی با صدای "پیس... پیس" و علامت دست سعی کرد ایشان را متوجه کند که به آن قسمت نرود اما فقط باعث تغییر چند درجه ای زاویه حرکتش شد و خانم محترم همچنان دو سه قدمی به طرف پشت صحنه نزدیک شد.
این بار آرتور اویی به سمت آن تماشاگر یا بهتر بگویم بازیگر ناخوانده رو کرد و با صدای بلند گفت "خانم، دسشویی از اونوره" و با دست مسیر درست و در خروج سالن را نشان داد.
اما بازیگر ناخوانده ما، بی تفاوت به راه خود ادامه داد و به پشت دکور صحنه وارد شد! مانده بودم که این قسمتی از نمایش
... دیدن ادامه ››
است یا یک اتفاق ناگهانی، که دیدم سایر بازیگران نیز متعجب هستند و برای لحظه ای خیلی کوتاه درنگ کردند.
ناگهان بازیگری که نقش یکی از افراد آرتویی را اجرا میکرد، از طرف مقابلی که خانم بازیگر ناخوانده به پشت صحنه وارد شده بود، بیرون پرید و با همان لحن مخصوص نقشش گفت: "رئیس، من راه رو بهش نشون میدم" و خیلی سریع به پشت دکور برگشت. لحظه ای بعد به اتفاق خانم تماشاگر محترم و درحالی که همراهیشان میکرد، از پشت دکور بیرون آمدند و در حالی که مردم میخندیدند و دست میزدند، ایشان را تا در خروج همراهی کردند.
هماهنگی و مدیریت صحنه گروه نمایش و بخصوص آن دو بازیگر عالی بود و نشان دادند که کارشان را خوب بلدند و ثابت شد که یک بازیگر باید به همه جوانب کارش و هر چیزی که در سالن نمایش وجود دارد مسلط باشند، حتی یک بازیگر ناخوانده.