فیلم نسبتا خوبی بود.خوب تونست این حس رو القا کنه که یه وقتایی گذشت خیلی میتونه قشنگ باشه.
صحنه ی قشنگ فیلم جاییه که عطاران مرخصی میگیره و میاد خونه.
اما چیزی که خیلی به دلم نشست بازی کوچولوی این فیلم(شیرخانلو) بود. واقعا تونستن خوب ازش بازی بگیرن و خیلی هم بامزه و خوب دراومد.
یه جاهایی فیلم به سمت کلیشه شدن و خسته کننده شدن پیش میرفت ولی زیاد طول نکشید خداروشکر.
موسیقی فیلم به نسبت فیلم های ایرانی دیگه خیلی خوب بود.
این فیلم از بهروز شعیبی واقعا فیلم خوبی بود با موضوع و فیلمنامه ای خوب. بهروز شعیبی بعد از همکاری و دستیاری کارگردان نزد کارگردانان خوب واقعا مانند خودش فیلمی با تجربه در اولین گام از خودش به نمایش گذاشت.
در جشنواره که این فیلم را دیدم واقعا عالی بود اما گاهی اوقات کمی احساس میشد که ریتمی کند پیدا میکند. که با کمی تغییرات در تدوین عالی تر هم می شد . البته شنیدم که در اکرانی که داشت این مشکل برطرف شده بود.
جمله پایانی، دهلیز فیملی خوب و نشانده آینده ای خوب برای بهروز شعیبی است.