نمایش›پدر

درخشش غول آسای یک بازیگر
درباره نمایش پدر و حاشیه هایی از مسابقات کشتی قهرمانی جهان

1- فیلم پدر را با بازی نبوغ آمیز آنتونی هاپکینز دیده بودم و به خاطر همین خیلی راغب به دیدن نمایش پدر در تئاتر شهر نبودم. فکر می‌کردم چه چیزی قرار است به آن متن و آن بازی زیبا اضافه شود؟ فیلمی که جدا از امتیازات و ضعف‌هایش به شدت تماشاگر خود را منقلب می‌ساخت. اما اسم آروند دشت‌آرای به عنوان کارگردان قلقلک دهنده بود. کارگردان متخصص کار با روایت‌های باز و نیمه تمام، موقعیت‌های بداهه و روان کردن رشته‌های روایت در راههای ناشناخته. حالا او کارگردان یک متن شسته رفته اروپایی بود و خب این می‌توانست چالش جذابی باشد. نکته دوم دیدن کیانیان روی صحنه نمایش بود. سال‌ها قبل، شاید سی سال پیش از دیدن بازی او در نمایش بازی استریندبرگ به کارگردانی حمید سمندریان خاطرات بسیار خوشی داشتم و بعدها در سینما به ندرت آن درخشش حیرت انگیز را از کیانیان دیده بودم. پس رفتیم تئاترشهر، با مساعدت خانم کریمی که هماهنگی‌ها را انجام داد. در انتهای نمایش باید اعتراف کنم که با تمام خودآگاهی‌ام بر داستان و عاقبت آن، دچار نوعی شکستگی و از هم گسیختگی روحی شده بودم. شیوه روایت دشت‌آرای و استفاده خلاقانه‌اش از موتیف‌های متنوع نمایشی مقاومت بیننده را در هم می‌شکست. روایت نمایشی او فراتر از روایت سینمایی فلوریان زلر قرار می‌گرفت. به خاطر نقطه دیدهای مناسبی که دشت‌آرای در پرده‌های مختلف نمایش انتخاب می‌کرد. از آن سو رضا کیانیان باز هم به یادمان آورد که چه بازیگر غریبی است. روان، مسلط و بدون ذره‌ای اتلاف‌واشتباه. کیانیان در عرصه سینما بازیگر خوبی است اما در عرصه نمایش ... دیدن ادامه ›› بی اغراق یک غول به تمام معناست. اگر اهل نمایش هستید دیدن پدر را در تئاتر شهر از دست ندهید...
2- در مواجهه‌های مستمر کشتی گیران ایرانی با آمریکایی‌ها آنچه جلب توجه می‌کرد اخلاق و مرام آمریکایی‌ها بود که با حریفان خود با احترام برخورد می‌کردند. چه برنده می‌شدند (مثل باروز و تیلور) و چه می‌باختند مثل کاکس، هر چند یک گزارشگر شبکه ورزش وقتی یک ایرانی مقابل یک آمریکایی قرار می‌گرفت از الفاظی مثل گاوچرون و اینطور چیزها در توصیف آمریکایی‌ها استفاده می‌کرد اما آنچه ما دیدیم ادب و مردانگی در مقابل حریفان ایرانی خودشان بود. حواستان باشد.
3- کامران قاسمی‌پور دومین طلای جهانی خود را کسب کرد تا وارد لیگ نام‌آوران کشتی ایران شود. او دو سال سرنوشت‌ساز پیش روی خود دارد. جهانی ۲۰۲۳ و سپس المپیک پاریس. باید دید این دو سال را قاسمی‌پور با درخشش به پایان خواهد رساند؟ آیا او طلای المپیک را به دست می‌آورد؟ مشکل اینجاست که در المپیک مسابقات در هشت وزن برگزار می‌شود و در مسابقات جهانی درده وزن. شاید او مجبور شود به یک وزن پایین‌تر بیاید و با حسن یزدانی رقابت کند و شاید هم به یک وزن بالاتر کوچ کند. کامران قاسمی‌پور حالا یک نقطه درخشان در کشتی ایران است.
4- و بالاخره از حق نگذریم کارنامه کشتی آزاد ایران قابل قبول بود. پنج فینالیست، در حالی که امیر حسین یزدانی نیز به خاطر قرعه اسرائیل از مسابقات کنار کشید، کارنامه قابل قبولی است. هرچند مشخص است که رقابت را به آمریکایی‌ها باخته‌ایم اما هر چه هست گرفتن هفت یا هشت مدال با ۹ کشتی‌گیر در هر حالتی یک موفقیت محسوب می‌شود.