نمایش›قند خون

متن خوب
بازیهای متوسط
و دیگه هیچ ...
شرایط سالن ( که چه عرض کنم , این اتاق نمایش ) طوریه که انگار تو زیر زمین خونه با پنکه بشینی آپارات ببینی .
5 تا تماشاگر , 3 تا عکاس , باور کردنی نبود اما یکیشون علاوه بر شکنجه حضار با صدا و نور دوربینش , وسط اجرا با تلفن هم حرف می زد . خیر از تک تک اون فریم هات نبینی که انقدر بی ملاحضه و مردم آزاری

سلام و خدا قوت
نمایش خوبی بود داستان روان و نقش آفرینی بازیگران به خصوص شخصیت (پرپر) بسیار دلنشین بود.
نظر شخصی من این است که کار سراسر تلخ بود و کاش کمی هم حرفایی یا خنده های کوچکی از جنس قند از مخاطب می گرفت و این کام صد در صد تلخ را اندازه ی حبه قندی شیرین می کرد.
سالن فضای مناسبی چه از نظر صندلی چه از نظر تهویه نداشت.امیدوارم سالن مناسب تری را برای اجراهای بعد اختصاص دهند.
دیالوگ ها:
آدم ها به اندازه غم هاشون پیر می شن نه سن شون.
ما خانوادگی توو DNA مون ژن افسردگی داریم.