پگاه آهنگرانی و گلزار بازیشان خوب بودند.
عشق هایی که از هوس و شاید خوردنی ها و عطرهای مخصوص افزاینده میل بوجود میاد.اینجاست که طرف اگر جامعه نسل جدید را نشناسد رفته ازدواج دوم
یک مقدار هم از کارنابلد بودن زوج ناموفق البته برای داستان این فیلم
کارگردانی بازیگران لوکیشن خوب بودند.
این فیلم برای کسانی که تئاتر خشکسالی و دروغ رو تا به حال ندیدند خوبه و می تونه جالب باشه. اما برای بقیه نه. هرچند فیلم تئاتر خشکسالی و دروغ در حال حاضر به فروش می رسه. لذا به اونایی که ندیدند هم پیشنهاد می کنم به جای این فیلم فیلم تئاتر خشکسالی و دروغ رو بخرند و ببینند. :)
به نظر من تبدیل نمایشنامه خشکسالی و دروغ به فیلمنامه اصلا نتونسته بود موفق باشه. آهنگ ها انتخابی بودن و منقطع. سریع قطع میشدن. انگار این قصه برای خودش استقلال نداشت. فیلمنامه ش که اقتباس شده از نمایشنامه بود، حالا چرا موسیقی مستقل برای خودش نداشت؟ بازی آقای سرابی را در این فیلم بیشتر از نمایش دوست داشتم. اما در مجموع قصه مثل نمایش، روی این فیلم ننشسته بود و یا حداقل اون چیزی که من تصور میکردم نشده بود.