نقطهی قوت نمایش، متن آن است. دراماتورژی اثر نسبتن خوب است اما بعضی از ایدههای کارگردانی را دوست نداشتم. جاهایی که با بازیها و حرکات اگزجره روبهروییم. بهنظرم اگر اغراق کمتری در نمایش بود، بهتر بود. جا دارد به بازی خوب وحید آقاپور هم اشاره کنم.
سلام خدمت همه هنردوستان
به دعوت یکی از دوستان به دیدن نمایش مغازه خودکشی رفتیم و واقعا لذت بردم...
داستان گیرا و جذاب و مهمتر از اون نقش آفرینی قوی بازیگران عزیز نمایش
شب منو کامل ساخت و کلی بعدش حالمو خوب کرد.
مطمئن باشید در طول اجرا فکرتون از هر دغدغه ای خالی میشه و بعد از پایانش حسابی به فکر فرو میرید.
خاطره خیلی خوبی بود برام ، ممنون و خداقوت به تمامی عوامل نمایش خودکشی
1_به نظرم نمایش گاهی کند میشد و بعضی صحنه پردازیها بی معنی اومد ولی چون سر رشته ای از موضوع ندارم به همین اندازه نظر میدم
2_ موضوع و مفهومی که نمایش می خواست منتقل کنه بسیار الکن و ناکافی بود البته چون کتاب اصلی رو نخوندم نمی تونم درباره اون نظری بدم و فقط با دیدن نمایش هست که نظر میدم . در آخر نمایش پسر بچه نقش الن خودکشی کرد و یا به عبارتی خودش رو قربانی کرد که همه و پدرش خوشحال باشند که مفهومی مسیحی رو منتقل می کنه و بی گناهی و بی آزاری کودک شاید نمایشی از مسیح باشه که در این تفکر قربانی می شود تا گناهان همه پاک بشه. در ضمن اگر نمایش می خواست اینطور الغا کنه با شادی و خوشحالی می توان زندگی خوشی داشت باید طنز بیشتری در بازی و کل نمایش وارد می کرد مثلا ورود اولیه آقای نادری به صحنه خیلی تراژیک بود و بعد کمی طنز در بازی ایشان وارد شد.
در آخر بگم که وقتی بازیگر نقش میشیما از صندلی بلند شد و شروع به حرکت کرد یه تحرک و طراوتی به بازی خودش و صحنه نمایش اضافه کرد و انگار از زنجیر آزاد شده بود. شاید نشستن روی صندلی ها ایده زیاد خوبی نباشه.