دیشب این نمایش را دیدم. بسیار مسرور و خوشحال هستم که این نمایش فوق العاده رو توانستم ببینم.
امشب بار دیگر نمایش مرگ مرگ یزدگرد را دیدم و باید به گروه اجرایی تبریک بگم.سهیل بابایی بخوبی در یک نمایش ایرانی ائینهای ایرانی را گنجانده...از جمله آیین زار و خودزنی...آئین شاه کشی،آیین بادجن و همچنین اعتقادات ایران باستان و حتی خرافه هایی که در فرهنگ ایران زمین وجود دارد.
و تمام این آیینها بخوبی با موسیقی زنده و گام به گام همراهی میشود و در لحظات دیگر درونیات شخصیتها را بخوبی پررنگ میکند.
گروه بازیگران به درک درستی از شکل و شیوه اجرا رسیده اند
و در اینجا باز هم باید به بازیه ستودنیه پویا بیگی در نقش سرکرده اشاره کرد بازی ای که تماما مبتنی بر سکوت و ری اکشن است.
مرگ یزدگرد را دوست داشتم، از این بابت که نمایشنامه شاهکار فخیم و استوار بهرام بیضایى عزیز بود، شاهکارى که با اجراى متفاوت گروهى جوان اما پخته و کاربلد به روى صحنه رفته است، گروهى که به حق سعى خود را براى بهترین ارائه انجام داده بودند و کم کارى در اجرایشان دیده نمى شد، به خصوص انگیزه ى بالاى بازیگران آن، که باعث مى شد تمام تلاششان را براى اجرایى کم نقص انجام دهند؛ براى نمونه اجراى سهیل بابایى(نقش آسیابان)، و مهسا انجدانى(دختر آسایابان)، که کمک مى کرد بیننده با نمایش همراه شود و لذت دوچندانى کسب کند.
به هر روى، به نظر بنده این نمایش آنقدر امتیاز مثبت دارد که بتواند حس خوب و متفاوتى را در این روزهاى پایانى سال به شما هدیه دهد؛
دیدنش را ازدست ندهید...