شایان فلاحیان بازیگر و کارگردان تئاتر

سلام و عرض ادب و خسته نباشید خدمت تمامی بازیگران و عوامل و دست‌اندرکاران نمایش کله پوک ها و خداقوت به جناب آقای طالبی عزیز کارگردان این نمایش که بسیار از دیدن آن لذت بردیم .
قبل از اینکه وارد مبحث نکات فنی اجرا و نقد ها انتقادات بشویم لازم هست که به نکات مثبت این نمایش اشاره کنیم بلکم کمی طعم تلخ نقدهایی که بارشان بر دوش این نمایش هست برداشته بشن...
درمورد طراحی صحنه و دکور این نمایش یک نوع مینیمالیسم و ساده گرایی خاصی به چشم میخورد که به دور هرگونه تجمل گرایی غیرمنطقی و هزینه بُریدن برای این گروه تئاتر بود که این اتفاق را میشد به عنوان یک پوئن مثبت تلقی کرد ، استفاده از نور و فیلتر های رنگی مختلف با وجود کمبود امکاناتی که در سالن مشایخی وجود داشت نیز نشانه خلاقیت و استفاده مثبت کارگردان بود ، و از همه مهمتر پرزنت کردن تعداد زیادی پرسوناژ و بازیگر در اجرای این نمایش در فضای کوچک بلک باکس سالن مشایخی در کنار تعداد زیادی تماشاگر و گرمای سالن هم یکی از پوئن های مثبت این نمایش بود که اشاره کردن بهش خالی از لطف نیست .
و اما...
در رابطه با دراماتورژی متن نمایشنامه و استفاده از شوخی های روزمره که در فضای مجازی وایرال میشن مانند ( جدی میفرمایید و...) و کلمات هجو آمیز و گاها زننده که توسط بازیگران بیان میشد که کاملا با ساختار نمایشنامه کله پوک ها اثر نیل سایمون و ترجمه متن توسط آقای شهرام زرگر منافات داشت ، تنش و ... دیدن ادامه ›› شتاب زدگی که در بیان دیالوگ ها در برخی از بازیگران به چشم میخورد که بعضا در اجرا پیش میامید که دو بازیگر میان دیالوگ یکدیگر بپرند و یا یک بازیگر در بیان کردن یک جمله کلمه ای را با کلمه ای دیگر جا به جا کند یا حتی کلمه اصلی دیالوگش را فراموش کند ، عدم هماهنگی میان بازیگران در صحنه های دسته جمعی که پیش میامد بازیگری بازیگرِ پشت سر خود را ماسکه کرده باشد و یا دو یا چند بازیگر هنگام خروج از صحنه و رفتن به بک استیج به پرده سیاه رنگی ( که به نظر بنده اتفاقا شباهتی به یک پرده معقول برای جدا کردن فضای بک استیج با صحنه نداشت و بیشتر شبیه به یک تکه پارچه کهنه بلا استفاده بود) که در نقطه آکسن سمت راست صحنه قرار داشت گیر بکنند و موجب در رفتن نخی که پرده را به دکور وصل کرده بود باشیم که ممکن است در کمال احترام به کارگردان عزیز به دلیل عدم هدایت درست بازیگران توسط کارگردان بوده باشد ، تاریک شدن هایی که بین هر صحنه و تعویض صحنه ها وجود داشتند کمی خشک و به تعداد هرچه بیشتر رفته رفته برای مخاطب خسته کننده و حوصله سر بر بودند و پیشنهاد میشود که برای تاریکی که بین تعویض صحنه قبل با صحنه بعد وجود دارد از یک موسیقی یا یک افکت استفاده شود که فضای خالی بین صحنه قبل و بعد را تکمیل کند تا بلکم برای مخاطب تکراری و یکنواختی و خستگی پیش نیاید و همچنین حال که صحبت از پخش افکت و موسیقی به عمل آمد خالی از لطف نیست که در رابطه با عدم آشنایی مسئول پخش افکت و موسیقی با شرایط اتاق فرمان انتقادی شود ، گاهی اوقات در نقطه ای از نمایش که موسیقی در حال پخش به اوج میرسید خیلی سرضرب و ناگهانی موسیقی قطع میشد و برای مخاطب به اصطلاح قطع ارتباط حسی با موقعیت پیش میامد و پیشنهاد میشود که موسیقی به مرور یا فید اوت شود یا ولوم کمی پایین تر از حد شنیدن برسد و به اصطلاح زیر صدای دیالوگ بازیگر قرار بگیرد، اکت هایی که از برخی بازیگران نمایش به چشم میخورد با کمی اغراق و اگزجره بودن همراه بود که این هم برمیگردد به همان بحث تنش و شتاب زدگی که میان بازیگران وجود داشت ، اما در کل با تمامی این صحبت ها بنده و بچه های گروه نمایشی ردپاپاسارگاد از دیدن اجرای دوستان عزیزمان بسیار لذت بردیم و نمایش کله پوک ها را تمامی عیب و نقص ها و همچنین پئن های مثبتی که درش وجود داشت بین دوست های و آشناهایمان برای شب های بعد تبلیغ خواهیم کرد ، هیچ اجرایی قطعا بی نقص و عاری از ایرادات فنی نیست و نخواهد بود اما هدف از این نقد ها و انتقادات ساختن و در کل سازندگی جهت بهبود عملکرد اجراها در آینده هست نه تخریب و ویران گری ...
یکبار دیگر خسته نباشید میگیم به همگی عوامل و بازیگران نمایش کله پوک ها و کارگردان عزیز با آرزوی موفیقت های بیشتر در شب های اجراهای پیش رو 🙏❤