سروش پارسا فعال هنری

نمایش از نظر طراحی صحنه بسیار دقیق و چشم‌نواز بود و هماهنگی فرم‌ها با بدن بازیگران باعث شده بود تصویرهای صحنه‌ای جذاب و حساب‌شده خلق شود. در میان بازی‌ها، بازیگری که با کلاه و شلوارک روی صحنه می‌آمد، اجرا را به‌طرز قابل‌توجهی درآورده بود و حضورش یکی از نقاط قوت کار بود.
جسارت کارگردان در انتخاب موضوع نمایش نیز برای من بسیار جالب و تحسین‌برانگیز بود؛ تصمیمی که بدون شک به غنای اثر اضافه کرده است.

با این حال، نمایش در بخش‌هایی با چالش‌هایی روبه‌رو بود. مدت زمان اجرا طولانی به نظر می‌رسید و دو صحنه به‌طور مشخص ریتم را کند می‌کردند. به‌گمان من اگر متن در برخی بخش‌ها بازنویسی شود، اثر روان‌تر و اثرگذارتر خواهد شد. در یکی از صحنه‌ها نیز دیالوگ‌ها بیش از حد در هم تنیده بود و میزان داد زدن‌ها باعث می‌شد ارتباط با مضمون سخت‌تر شود. همچنین نور در چند لحظه دچار تأخیر می‌شد و صدای خواننده در برخی بخش‌ها دچار دیستورت بود که می‌تواند با تنظیم دقیق‌تر برطرف شود.

در پایان برای تک‌تک اعضای گروه اجرایی که با زحمت و انرژی این نمایش را خلق کرده‌اند، بهترین‌ها را آرزو می‌کنم