بازی آقای پوریا رحیمی سام فوق العاده تر از همه بود. واقعا به دل می نشست. ولی در کل به غیر از یکی دو نکته، این نمایش حرفی برای گفتن نداشت. جنبه ی طنزش هم با کمک از لهجه ی شهرهای مختلف و تکرار یکی دو جمله شبیه سریال های صداوسیما بود. جنبه ابتکار در اجرا ضعیف بود. بنظرم فقط بخاطر حضور آقای نوید محمددزاده اینقدر فروش رفته. وگرنه چه چیز خاصی برای گفتن داشت غیر ازینکه هرکی میومده جبهه قرار نیست فرشته بوده باشه. یکی بمن بگه لطفا. یه جاهایی انقدر کش دار می شد که واقعا حوصله م سر می رفت.
صدای خانم باران کوثری نامه ی لیلا بود.
سلام !
بخش اول صحبتم با تعریف شروع میشه...از متن خوب و گیرا گرفته تا بازیهای روان و عالی هر سه بازیگر و کارگردانی بسیار خوب اقای کوروش نیا.
واقعا اگر این تعداد زیاد بلیط نفروخته بودن عوامل, و مشکل کمبود اکسیژن در سالن کوچک پالیز دو نبود, چقدر بیشتر میشد از این کار فوق العاده لذت برد!
ای کاش...ای کاش. ...به هر قیمتی بلیط نمی فروختن دوستان!!!
مساله دیگری که اخیرا حین اجرای تیاتر بسیار آزاردهنده است, صحبت تماشاگران است!!!!!
به نظرم قبل از اجرا, همانطور که در مورد گوشی های همراه توضیح می دهید در مورد صحبت نکردن حین اجرای نمایش هم خواهش میکنم, تذکر بدهید.
باشد که فرهنگ تماشای تئاتر, در این مملکت فخیمه!!فراگیر شود!
آمین!
دیشب تئاتر را دیدم . به دشت از ان لذت بردم و از ته دل با بقیه تماشاگرها خندیدم .اگر چه در طنز ان یک غم نهغته بود و اخرش بخلاف تصور با خنده تمام نشد ولی کلی انرژی بهم داد و خستگی یک هفته را از تنم بیرون کرد و انرژی خوبی برای شروع هفته جدید بهم داد.
لهجه کردی و شمالی به خوبی رعایت شده بود.
ممنون از همه گروه