1. نمایش خوبیه. من داستانشو خیلی دوست داشتم . آدم احساس می کنه اینا رو میشناسه و با غصه شون غصه می خوره . یه جور مظلومی انگار مردم مظلوم خودمون هستن که روی صحنه حرف می زنن. مخصوصا شخصیت زنه که خیلی واقعی و قشنگ ساخته شده با اون لباس قرمز

2. همه بازیگرا خیلی خوب نیستن . به نظرم می شد بهتر از این بازی کنن

3. این دیالوگو خیلی دوست داشتم که می گه : خروسه جلو مامانشو گرفته گفته سر منو ببرین باهام خورشت درس کنین که خروسه بیشتر از شوهر تو به فکر حال و روز و خوراک ماست

4. با دیدن نمایش امروز سه از کتابای ابوتراب خسروی نویسنده نمایشنامه رو خوندم اما این داستان رو نتونستم توش پیدا کنم