یادداشت کارگردان:

ساموئل بکت نمایش نامه نویس ، رمان نویس و شاعر ایرلندی است که حقیقتا هر کدام از نوشته هایش شاهکارهایی در نوع خود هستند.
آثار بکت عمدتا روایت گر دشواری ها ، سختی ها و گرفتاری های انسان معاصر است . انسانی که در مسیری قرار گرفته است که گویی قرار نیست مقصدی داشته باشد.
او از سرگشتگی و حیرانی و تلاش های نافرجام انسان می گوید ، که اگر عمق ذهنیات بکت را به درستی درک کنیم ، سر منشاء این حیرانی و بی فرجامی مشخص خواهد شد : انفکاک ساحت کائنات از ساحت ما انسانها .
او یکی از سردمداران ابزورد در تئاتر است . مفهومی که حاکی از یک دور باطل و تسلسل دایره واری است ، که برای کسی که در این دایره قرار گرفته ، علم به نرسیدن کاملا مشهود و پذیرفته شده است ، ولی نکته ی بارز ، تلاش او برای رسیدن با وجود آگاهی از نرسیدن است و تکرار و تکرار و تکرار...
چرکنویس برای نمایش 2 ، مخلوق ذهن رمزگونه و سرشار از استعارات و ایهام های شگفت انگیز ساموئل بکت هم از این قاعده مستثناء نیست .
ماجرای ... دیدن ادامه ›› آدمی که می خواهد خود کشی کند و جلوی پنجره ای که از آن ماه دیده می شود ایستاده و در لحظه ی تصمیم گیری برای پریدن یا نپریدن است. ناگهان گویی زمان متوقف و انگار نمایش وارد ساحت دیگری می شود ، دو مرد که من نامشان را کارمندان آسمان گذاشته ام ، وارد صحنه می شوند و مشغول بررسی زندگی آدم جلوی پنجره که ثابت ایستاده است می شوند و می خواهند تصمیم گیری کنند که او بپرد یا نپرد .
تا کسی متن نمایش نامه را نخواند و یا این اثر را به روی صحنه نبیند ، به قدرت قلم و ایده پردازی بکت پی نمی برد. او برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات است.
هنگامی که تصمیم به اجرای این نمایش نامه گرفتم ، اولین مسئله برایم فضای خشک و خسته کننده و نا مفهوم این متن بود . بنابراین باید شیوه ای اتخاذ می شد که تماشاچی نه خسته شود و نه نمایش برای او نا مفهوم باشد ، و سختی کار آنجا بود که نمی خواستم ذره ای در متن دست برده و یا از قواعد دنیای بکت ادول کنم . بنابراین سعی کردم فرم و مفهوم بکت و ابزورد را زیست کنم و بعد به ذهنم رسید که چقدر جذاب خواهد بود که تماشاچی را نیز در این فرایند زیست فرم سهیم کنم .
دنیای عجیبی است . چیز های جالبی دارد دنیای بکت.حرف های ملموس . حرف هایی که مربوط به زمان ، مکان و شخص و قشر خواصی نمی شود. بشری است ، بشیریت را شامل می شود . در ابتدای نمایش ، در همان دقایق نخست با شیوه و المانها و اتفاقاتی که روی صحنه دیده می شود ، تماشاچی در یک روند 10 دقیقه ای به لحاظ ذهنی و روانی طوری آماده می شود که گویی خود را جلوی دروازه ی ورودی دنیای بکت می بیند و سپس در دقایق میانی به دنیایی پر رمز و راز و در عین حال باور پذیر و قابل لمس ورود می کند. دنیایی که با لحظه لحظه اش ، هر آدمی ، از هر سلیقه وبا هر زاویه ی نگاهی که باشد ، ارتباط برقرار می کند و گویی خود را ، یا حد اقل بخشی از درون خود را روی صحنه می بیند.
چرکنویس برای نمایش 2 ، دی و بهمن سال جاری ، در سالن استاد فنی زاده به روی صحنه است.
محمد جواد حبیبی