گناهکاران بی گناه

یک صندلی در میان صحنه نمایش ،جایی که قرار است
درونمایه اصلی داستان در میان روایت های گوناگون
شخصیت ها -پیچیده شده درهاله ای از تعلیق -تماشاگر
را آرام آرام به سمت بازگشایی رمزو راز قتل دو
کودک راهنمایی کند. در فرم آدم های نشسته بر آن صندلی
خود را بی گناهانی می دانند که با واگویی گذشته
سعی در تطهیر خود دارند ولی در متن روابط میان
آنها انگاره ای از قتل دو کودک در ناخوداگاه ... دیدن ادامه ›› داستان
شکل می دهد.
نمایشنامه با ضعف هایی که در روایت
دارد ولی در ساخت شخصیت ها بسیار موفق است.
کارگردان با انتخاب درست بازیگران و هنرمندی در
راهنمایی آنها در نقطه ثقل نمایش ایستاده و
بازیگرانی جوانی که در نهایت خوش درخشیدند.