تاتری شریف و شیرین و در عین حال عمیقا تلخ. پس از دیدن هر صحنه در ظاهر خنده دار اشک توی چشمای آدم جمع می شد و نوای افسوس و صد افسوس از ذهن آدم می گذشت که ما چی بودیم و چی شدیم.
بارها از تاترهای مختلف لذت بردم ولی به جد نخستین تاتری بود که به اطلاعاتم اضافه کرد و بخشی از تاریخ صنعت کشورم رو بهم نشون داد.
ممنون از خانم پرور دوست داشتنی و گروه پرتلاششون.
الحق و الانصاف که «به جانم نشست»...