در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال ابرشیر | درباره نمایش ساکورا: شکوفه‌ی گیلاس
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 11:31:23
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
((( وقار،زنانگی،استواری .. و رستگاری)))
تماشای بی واسطه ی هنر اوریجینال جدای از اینکه با سلیقه و مذاقمان جور باشد یا نه؛ امر فرخنده ای است. چراکه امکان مواجه با جهان نامکشوف و ناملموس اثر اصیل،مخاطب پیگیر را به جستجو و کشف پهنه های نامحدود و شگرفی ترغیب می کند که تا قبل از آن برایش متصور نبوده است.
ساکورا، شکوفه های گیلاس؛ اجرای رقص( کامیگاتا-مای) و مرثیه ای بر هیروشیما و ناکازاکی، به کارگردانی،اجراگری و شعرخوانی کئین یوشیمورا است و دریچه ای پرشکوفه ای برایمان باز می کند بر بخشی از جهان هنرهای نمایشی ژاپن....
خانم یوشیمورا اجراگر ،رقصنده و کارگردان پیشکسوت ژاپنی رقصی به نام kamigata-mai است. او علاوه بر این هنر در انواع مختلف هنرهای نمایشی و فرهنگ سنتی ژاپنی مهارت کسب کرده، خطاطی،گل آرایی، سرودن هایکو ، مهار انرژی ،آواز ،هنرهای رزمی و همچنین از سن پنج سالگی به نواختن پیانوی کلاسیک غربی پرداخته و کنسرت های زیادی برگزار کرده و نیز با آواز کلاسیک ،باله و نیز رقص اسپانیایی و یوگا آشنا است.
در سال 2015 که مصادف بود با هفتادوپنجمین سالگرد فاجعه اتمی هیروشیما و ناگازاکی، او با اعتقاد به اینکه وظیفه هر هنرمند ژاپنی است که درباره¬ی این موضوع کار کند و از بی معنایی جنگ و زشتی نابودی بگوید، این اثر را روی صحنه برد. ساکورا در سال 2015 در هندوستان اجراهایی ... دیدن ادامه ›› داشت .
کامیگاتا-مای شکل هنری است که رقص و موسیقی مقدس و عمیق را در ژاپن دوران Edo ادو (۱۸۶۸-۱۶۰۳) عمومی¬تر کرد. دوران پیشامدرن ژاپن که به دلیل ارتباط کمتر با کشورهای دیگر در صلح و آرامش به سر می¬برد و در همین دوران بود که بسیاری از هنرها و فرهنگ ژاپن شکوفا شده: گل-آرایی،خطاطی، جشن چای،شعرکوتاه(هایکو) و همین کامیگاتا-مای و....
هنر کامیگاتای-مای بر اساس سنت "رقصی"، تئاتر نو Noh ، کیوگن و کابوکی شکل گرفته است و نیز شیوه های حرکتی عروسکی بونراکو Bunraku نیز در آن به کار می رود . عموما توسط زنان اجرا می شود و ویژگی های زنانه ی حساسیت، ظرافت و استواری را به آن وارد می کند. این شکل از نمایش همراه با نواختن ساز سنتی( سه سیمی) Shamisen شامیسن می باشد.
تاتر نو Noh یا سنتی یکی از شکل های کلاسیک نمایش موسیقیایی ژاپنی از قرن 14میلادی است. نوازندگان و اجراگرانش مردان بودند .اغلب بازیگران اصلی آن نقاب بر چهره می زنند.
کیوگن Kyogen نمایش کلاسیک کمدی ژاپنی است و بونراکو ، نمایش عروسکی است که از قرن هفدهم اجرا می شده و سه گروه عروسک گردانان،آوازه خوانان و شامیسن نوازان! در آن فعالیت می کنند.
خانم یوشیمورا معتقد است در عین حال کامیگاتا-مای به طورقابل توجهی با کابوکی فرق دارد و تضاد قدرتمندی بینشان می باشد. کامیگاتا-مای به شیوه ای باوقار،آرام و در حال سکون و مهار شده اجرا می¬شود اما کابوکی پرجنب و جوش تر و سرسخت و گاه خشن و توفانی است.

(( ابراز بیرونی درونی ترین احساسات فرد ))
ساکورا،مرثیه هیروشیما ناکازاکی؛ دو بخشی است. در قسمت اول در صحنه ای مملو از کاغذهای زرورقی که لابد بازتاب¬دهنده تشعشعات مرگ آسا و ویرانگر اتمی است، هنرمند رقص مرگ می کند در ابتدا در زیر زرورق دفن است و بعد آنرا بر تن می کشد.نقابی بر چهره دارد که با صورتی سوخته و از قواره افتاده به تماشاگر نگاه می کند. او با دل سوخته ، دردهایش را شعری کرده و همراه موسیقی سنتی ژاپنی و البته غربی می خواند. چه صبورانه و انسانی به جنایاتی که آمریکایی¬ها بر سرشان آورده اند، می تازند و نکوهش¬شان می کند. این هنرمند با هستی بخشنده و پذیرنده ی زنانه اش به جهان نگاه می کند.
ویدئو پروجکشن تصاویری زیبا و وهمناکی را همزمان پشت صحنه پخش می کندکه البته به نظر می رسد آرامش و سکون مختص به اینگونه اجرا را در کلیتش خدشه دار کرده است . در این اجرا از موسیقی زنده بر صحنه خبری نیست با پایان بخش اول ، یوشیمورا بر روی صحنه می آید و با آرامش و طمانینه شروع به تعویض لباس هایش می کند. پارچه هایی زیادی را با صبوری به دور خودش می پیچد گویی آیینی مقدس را به جای می آورد بعد کلاه گیس ژاپنی را بر سرش می گذارد و مرتب می کند و آماده ی حرکات خیره کننده و پر از تکنیکش می¬شود... در اجرایش از چوب و چتر نیز بهره می برد حرکاتی مملو از وقار، ظرافت ... شکل گام برداشتنش، حرکات عروسک کوکی وار دستانش، انگشتانش...تصویر ویدیو حرکت ریزش گلبرگهای شکوفه ی گیلاس را در پس¬زمینیه¬ای بنفش تکرار می¬کند.
در این بین زیرصدای آوازه¬خوان مرد سنتی ژاپنی همراه نوای شامیسن در ترکیبی غریب اما هماهنگ و دلنشین با قطعات موسیقی کلاسیکی از روبرت شومان ، مشخصا قطعه زیبایDu bist wie eine blume (تو مثل گلی می مانی) با صدای تابناک Jessye Norman خواننده آمریکایی سیاه پوست دراماتیک سوپرانو، در آسمان تقدیس شده صحنه به هم آغوشی رویایی مشغول بودند و از بالا نظاره گر حرکات پر از سکون و پرجذبه¬ی زن کیمونو پوش و البته تماشاگران...
در عین حال قطعه "ستارگان و نوارها برای همیشه" مارش نظامی وطن پرستانه ایالات متحده آمریکا نیز پخش می شود.. اما گویی این زن بزرگوارانه کین و بدی را بخشیده و در روح و جسمش برای همگان طلب صلح و آرامش دارد.
یوشیمورا نوشته امیدوار است با پرفورمنس هایش به تزکیه و معنویت روح هر انسانی بر کره زمین کمک کند..
***
هزاران درنا بر صحنه پرواز می کنند
آواز می خوانند
و او درد را با سکوت فریاد می کشد
بخشش را با دستانش اعطا می کند و
شکوفه های گیلاس پرپر می شوند
و

هنرمند رستگار است.
**
فراهم آوردن امکان تماشای اجراهای بین المللی در صحنه تئاتر باران جای قدردانی بسیار دارد. امیدواریم این انتخاب ها در آینده در حد مقدورات، بیشتر و بیشتر از تراز اول ها و مولف های عرصه هنرهای نمایشی جهان باشد.

منابع:
www.kamigatamaitomonokai.org
فیسبوک هنرمند
ویکی¬پدیا
مریم رودبارانی (maryam.roudbarani)
ابرشیر عزیز
ممنون از حضورت
و یاددلشت زیباتون
۰۹ اردیبهشت ۱۳۹۶
از دید شما دوست متخصص در این حوزه، آیا تاترهای به نمایش در آمده در ایران از این رازها و نشانه ها و تفاسیر برخوردارند و آیا می توانند خود را با کشورهایی که خاستگاه تاتر هستند به رقابت بنشینند
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۶
بهراد جان البته من فقط یک تماشاگر پیگیر هستم که سالهاست تاتر تماشا می کنه و رشته تحصیلی من تاتر نیست.
اما فکر می کنم قرار نیست عین تاترهای دیگران را در اینجا بازتولید کنیم بلکه هدف آشنایی و به کار گیری تکنیک ها و شیوه هایی است که در تاتر قابل استفاده است... بسیاری از کارگردانان بزرگ دنیا ممکن است از تلفیق درست شیوه های نمایشی کشورهای مختلف به نتایج درخشانی برسند که آزموده نشده است.
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۶
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید