تماشای ۵ بخش متفاوت که حاصل زحمات نویسنده،کارگردان و هنرمندان محترم بوده است اول از همه نشان از تلاش در راستای اندیشه ی مورد نظر گروه را دارد.از تماشای بخش اول و پنجم و هنرمندی هنرمندان لذت بردم.درست است همواره سخن از تفاوت سلیقه و تفاوت برداشت افراد می کنیم،درست است می گوییم نمایش نمادی است از وضعیت جامعه و یک رابطه ی دو طرفه بین تماشاگر و بازیگر وجود دارد. اما من نتوانستم علت استفاده از رکیک ترین فحاشی ها در بین بخش ها (علی الخصوص بخش چهارم) را درک کنم.نمایش رذالت یک فرد نیازی به بسیاری مسائل ندارد. شاید این کلمات امروزه از دهان نامبارک حتی کودکی خردسال نیز شنیده شود اما می دانیم غلط غلط است و وای به روزی که بگوییم هدف وسیله را توجیه می کند. برای زنده نگاه داشتن یک روح و برای روشن نگاه داشتن یک چراغ باید مراقب بودمراقب اخلاق باشیم و مواظب اصول اخلاقی خویش باشیم.برای نمایش روابط یک زن مست نیازی به هل دادن و بسیاری برخورد های فیزیکی نیست.بسیاری از اعمال به اسم هنر و هنرمندی بزک می شوند ولی همگی می دانیم اینگونه نیست. القصه نشود فروش گیشه و خنده ی ناصواب وسیله ای برای توجیه ما.سر اصول خویش باقی بمانیم.