آشپزخانه، یک جامعه ی کامل
آشپزخانه دو نوع بیننده دارد. بیننده ای که خود را شبیه یکی از شخصیت ها میداند و بیننده ای که خود را ترکیب تمام شخصیت ها ، به این شکل که شخصیت ها را خودش در فواصل و بازه های زمانی زندگی میبیند.
از نقاط قوت این نمایش ایرانیزه شدن آن به نحو احسن است، به طوریکه شاید بعضی از مخاطبان نمایشنامه نویس را ایرانی بپندارند. شاید تنها نقطه ضعف در این گونه ترجمه ها که همراه با بازنویسی ست وجود چند شوخی از اخبار و اتفاقات روز است! اما بعضی شوخی ها که وابسته به روز نیست بسیار دلنشین بوده و کمدی خوبی را ارائه کرده.
بدون شک میزانسن قدرتمند این نمایش برای مخاطب عادی هم مشهود و حیرت آور است. دیالوگ گویی ها هم -با چشم پوشی از بعضی از بازیگرانی که نقش تقریبا فرعی دارند- از درجه ی بالایی برخوردار است.
رییس آشپزخانه معتقد است فرصت را برای کارگرانش فراهم کرده تا به رویایشان برسند، اما فقط او اینگونه فکر میکند و قطعا این بزرگترین حرفیست که نمایش در کنار داستان رسیدن به رویا از عشق و ثروت گرفته تا... برای ما دارد.

بدون شک این نمایشِ بسیار دیدنی، فراتر از انتظار شما خواهد بود.