نمایش، خیلی فوکوسش روی کارهای اجرایی و توان نمایشی بازیگران نبود. بلکه یک جور به رخ کشیدن قدرت در طراحی نور بود. که باز از این فن هم میشد خیلی خیلی بهتر استفاده کرد، مثلا برای نشون دادن ۳خواهران جادو.
متاسفانه متن هم اصلا چیزی نبود که بشه ازش صحبت کرد. صرفا تکرار مکرر چند جمله توسط بازیگران.
چیز دیگه‌ای که من رو اذیت می‌کرد تلفظ غلط اسامی بود، مثل گفتن دانکَن به جای دانکِن.
به طور کلی برداشت تقلیل‌گرایانه‌ای از نمایشنامه مکبث بود.
من رو راضی نکرد و بنابراین پیشنهادش نمی‌کنم که کسی بره اجرا رو ببینه.