گودوی ما کیست؟ ما روز های عمر خود را در پی کدام هدف واهی می گذرانیم؟ آیا اگر گودو یا انتظار گودو نبود ولادیمیر و استراگون انگیزه ی دیگری برای زندگی داشتن؟ اگر ما گودو نداشتیم زودتر طنابی محکم تر از بند تنبان استراگون پیدا نمی کردیم برا ی حلق آویز کردن خود از درخت ؟یا همچون لاکی تن به افسار دیگران می دادیم؟
ولادیمیر- خوب؟ می­گویی حالا چکار کنیم؟

استراگون- من می­گویم هیچکاری نکنیم، خطرش کمتر است.

ولادیمیر- صبر کنیم ببینیم او چه می­گوید.

استراگون- کی؟

ولادیمیر- گودو.

استراگون- خوب فکری است.

ولادیمیر- صبر کنیم اول تکلیفمان روشن شود.

استراگون- از طرف دیگر تا ... دیدن ادامه ›› تنور گرم است باید نان را چسباند.

ولادیمیر- من دلم می­خواهد ببینم او چی پیشنهاد می­کند، آن وقت یا قبول می­کنیم یا رد می­کنیم.

استراگون- ما اصولا چی ازش خواستیم؟

ولادیمیر- مگر تو آنجا نبودی؟

استراگون- لابد گوش نمی­دادم.

ولادیمیر- چیز مشخصی که نخواستیم.

استراگون- یک نوع دعا.

ولادیمیر- یک تقاضای مبهم.

استراگون- آن وقت او چی جواب داد؟

ولادیمیر- گفت تا ببینم.

استراگون- گفت قولی نمی­توانم بدهم.

ولادیمیر- گفت باید فکرش را بکند.

استراگون- تو حانه­اش با خیال راحت.

ولادیمیر- با خانواده­اش مشورت کند.

استراگون- با دوست‌ها‌ش

ولادیمیر- با نماینده­هاش

استراگون- با طرف‌ها‌ش

ولادیمیر- دفترهاش را ببیند

استراگون- حساب بانکی اش را ببیند

ولادیمیر- تا بعد تصمیم بگیرد

استراگون- معمولش همین است

ولادیمیر- غیر از این است؟

استراگون- گمان کنم همین است.

ولادیمیر- من هم گمان کنم.