لانچر 5، به معنای واقعی کلمه تمام مولفه های یک نمایش مورد علاقه من رو داشت. فکر نمیکردم نمایشی تا این حد طولانی بتونه اینقدر جذاب و گیرا باشه که گذشت زمان اذیت نکنه. نمایشنامه بسیار موفق بود. فراز و فرود خوبی داشت. مهمتر از همه اینکه درست در زمانی که حس میکنی همه چیز رو فهمیدی، روی دیگه قضیه رو بهت نشون میده. کاراکترها به خوبی پرداخت شده بود و افرادی با شخصیتها و گویشهای متفاوت حس یک سربازخونه واقعی رو تداعی میکرد. موضوع نمایش یکی از تابوهای جامعه بود و فکر میکنم با وجود مشکلاتی که کار کردن تو این حوزه داره، خیلی خوب از پسش براومده بود.
خسته نباشید به تمام عوامل اجرایی و دستمریزاد ویژه به امیر نوروزی عزیز بخاطر 30 ثانیه سکوتش در انتهای نمایش که از هر فریادی بلندتر بود!