برای من که به تماشاگر خیلی خیلی عام تئاتر هستم جذابیت و گیرایی نداشت و خسته کننده شد از یه جایی به بعد، همش دنبال یه صعود و اوج بودم ولی اخرشم نشد، نیازی نبود اخرای نمایش دوستانی که باهم مبارزه میکردن با کوبیدن محکم خود انقدر صدای کف صحنه رو گوش خراش کنن، البته همراه من پسندید نمایشو، اونم شاید بخاطر اینکه من بلیط تهیه کرده بودم و به این نمایش دعوتش کرده بودم برای خاطر من این تاییدیه رو میداد، ولی دوس داشتم لذت ببرم و نبردم، نمیدونم چرا همش تو ذهنم با بانوی عمارت من گلاب ادینه مقایسه ش میکردم و توقع داشتم مثه اون منو شاد و راضی کنه و از روزمرگی و فشارهای مسخره زندگیم برای ساعتی دورم کنه، ولی نشد،
البته شاید منیکه بیننده ی حرفه ای تئاتر نیستم نباید اینجا نظر میدادم ولی خوب دوس داشتم یه دردلی کرده باشم