درود بیکران خدمت استاد دادگر عزیز، ضمن احترام ویژه ای که برای شما و هنر شما قائلم خواستم نقدی داشته باشم به روند ساخت پروژه هاتون. این شیوه تکراری که یک سری کد سیاسی رو به خورد جماعت روشن فکر هنری بدید و اونا هم بشینن واسه خودشون تحلیل کنن که مثلا اهان اسکاتلند همون ایرانه و مکبث نماد فلان شخصه و صد تا چیز دیگه، بعدشم بگن که ایولا ما فهمیدیم چی گفت و چقدر عالی بود، چه دستاوردی داره واقعا؟ شما برای من سمبل ساختار شکنی و نگاه عمیق بودید. چرا این همه انرژی و تلاش صرف ساخت یه پروژه که درونیات من رو متحول بکنه نباید بشه؟ چرا باید مختص یه دوره تاریخی باشه؟ تحلیل سیاسی پشت این نمایش رو راننده تاکسی ها هم در طول ساعت کاری در گفت و گو هایشان میان اشخاص مطرح می کنند، نیازی نبود نسخه تئاترش رو ببینیم.!
با این حال خسته نباشید
به امید آثار به یادماندنی تر