شالهنگ برشی از واقعیت فردی، خصوصی و نیمه خصوصی افراد یک خانواده با ارتباط نسبی و سببی را باز خلق میکند. با رقص و شادی گروهی برای جشن بله برون پسر خانواده آغاز شده و با غم و انزوا به پایان میرسد. بله برونی که پسر عبرت نگرفته خانواده در پایان قصه، برای انعقاد آن، تک و تنها راهی میشود.
این اثر صفات نیک و بد را، با شیوه های سلبی و ایجابی و با تنشهای موازی و تنیده در هم، در مسیر کش مکش درام طرح و بسط میدهد و با تشویق و تقبیح و تنبیه در کردار بازیگران، سعی در تعیین میزان ارزش بین این جامعه کوچک دارد.
شالهنگ، نمایش رئال در نوع درام خانوادگی، اجتماعی است که با تلاش شایسته جمعی هنرمند به ظهور رسیده. هنرمندانی با تجربیات کم و زیاد، با هدایت بابک قادری سعی در همنشینی و هم سرایی نمایشی آنان بوده و قادری در قالب کلی کار موفق بوده است.
قادری در اجراهای پیشین خود این ژانر را انتخاب کرده و این شیوه نمایشی به نوعی امضای اوست.
دیدن این اثر، با بمباران رسانه ای و نفوذ فرهنگی غیر ایرانی و تخریب هویتی در خانواده که جامعه امروز ما درگیر آن است، بسیار واجب و لازم است.
امید آن است که آثار نمایشی که طعم و ذائقه فرهنگی ایرانی و ملی دارند، در آشفته بازار رو به انحطاط ایران، بیشتر تولید و منتشر شوند.