به عنوان یه علاقه مند و نه متخصص به نظرم متن کلی داستان تئاتر ربطی به جامعه ایرانی نداشت. یه داستان کاملا لبنانی با رگه های سلفی گری اسلامی. غیر از همون چند لحظه کشف شدن که تنها جذابیتش بود. به نظرم بر خلاف شعارش (صلح) حتی به دنبال تطهیر کارهای وحشیانه ای مثل انتحار بود. این نمایشنامه به درد ترحم خریدن یه لبنانی از بعضی اروپاییا می خوره.

البته بازی ها خوب بود. یه مقدار هم شلوغ و شلخته بود.