حدود یک ساعت از بیرون اومدن از سالن گذشته و هنوز اون لحن گنگ و گیج مطلبوب که در کل نمایش جریان داشت همراهمه. شیفت های هیجانی متعدد در 60 دقیقه به نظرم نقطه قوت اصلی داستانه که مطمئنا بدون روایت درست و بازی اندازه اقای ژوله و خانم عبدالرزاقی ممکن نبود. همه چیز لازم و کافی نه ذره ای کم و نه زیاد ....